De operatie damagecontrol

Na juni 1998 gaat het eind 2005 tijdens de Leiewerken helemaal fout met het centrale rioolstelsel van het Guldensporencollege. Deze keer is men erin geslaagd de omleiding van die riool naar de Diksmuidekaai die men pas twee jaar eerder heeft aangelegd, met damplanken te doorboren. Tot zover loopt het scenario gelijk met dat van 1998. Maar deze keer doen DVW en de stad helemaal niks. Terwijl beide partijen het Albertpark en een deel van het college laten verzuipen, zoeken ze eerst en vooral naar een manier om zich juridisch in te dekken.

Het Guldensporencollege plaatst in de kelders pompen. Ook in het Albertpark komt de drek weer naar boven, en alle tuinen staan maandenlang blank. Gedurende enkele weken komt de brandweer dagelijks pompen, maar na een tijd mag dat niet meer. Het was de pompiers voortaan enkel nog toegestaan in het Albertpark zandzakken af te leveren.

Eind 2005: toen het de pompiers nog was toegestaan te komen pompen in het Albertpark.

Pas op donderdag 16 maart 2006 is er op ’t Schoon Verdiep van K-Town eindelijk een bewonersvergadering. Waren aanwezig naast het Albertpark en directeur Remi Donckels van het Guldensporencollege: burgemeester De Clerck, projectingenieur van de Leiewerken Frank Serpentier (DVW) en stadsingenieur Frans Vandenbossche.

Opvallend: deze laatste heeft tijdens de 3 uur durende vergadering zijn mond niet opengedaan. De eerste – De Clerck – opent de vergadering met de woorden dat ‘de stad geen enkele aansprakelijkheid treft‘. Dat weten we dus ook alweer.

Enkele buurtbewoners smeken onophoudelijk om opnieuw zoals in 1998 een pomp in de rioolput vlakbij de Leie te installeren. Ir. Serpentier (Leiewerken) antwoordt tot ieders frustratie telkens afwijzend: ‘Het heeft geen zin. Die riool heeft niks met het probleem te maken.’

Wat er ook van zij – en gelukkig maar –, DVW geeft toch aannemer Stadsbader de dringende opdracht om de rioolschouw leeg te pompen. Uit het werfverslag: ‘Hierbij daalde het peil in de inspectieput van 11.62 naar 9.88 (dit is het waterniveau uitgedrukt in m boven zeespiegel, red.)’. En nu het belangrijkste: in het Albertpark is het niveau van de riolering +/- 10.50 en dat van onze tuinen (het maaiveld) ongeveer 11.30. Geen wonder dus dat het rioolwater a rato van 1.000-den l/dag onze kelders binnenstroomt en onze percelen tot een modderpoel verworden. Zie laatste schets.

De beruchte rioolschouw die tot juni 1998 was aangesloten op de Leie.
Op 17 maart 2006 na een half jaar extreme wateroverlast in het Albertpark en het college begint men eindelijk het oude rioolstelsel leeg te pompen. Op de achtergrond het Sint-Maartensziekenhuis.
Aannemer Stadsbader zijn buis staat mooi bol. Ook de ‘fuite’ verraadt dat er nogal wat druk op de ketel zit.

De stad Kortrijk stelt nog een eigen expert aan om de waterproblematiek te onderzoeken.

Ingenieur Hugo Snoeck levert in juli 2006 een zeer degelijk rapport af, maar houdt zich op de vlakte wat betreft de rioolperikelen. Niet onlogisch: riolen zijn de bevoegdheid van zijn cliënt, de stad. En intussen heeft ook DVW de operatie damagecontrol ingezet. DVW is enkel bereid om het voetbalveld van het college te draineren.

Van die riolen wil DVW noch stad zich iets aantrekken. De stad beroept zich weer op het alibi van private rioleringen. Dat kennen we al van toen De Geest met zijn rioolaansluiting sukkelde (zie De riool van De Geest).

DVW zelf heeft een redelijk ridicuul verhaaltje verzonnen: ‘Bij de afbraak van de woningen in de Diksmuidekaai en voorbereidingen voor de sanering aldaar (in juni 1998, red.) is er inderdaad vastgesteld dat een oude riolering vanuit het voetbalveld (die op geen enkel plan stond) – illegaal – loosde in het stort onder de toenmalige parking. Deze riolering, die in lamentabele staat was, maakte geen verbinding met een andere leiding, maar eindigde gewoon ter hoogte van dit stort.’

Dit citaat komt letterlijk uit het verslag van een gerechtsdeskundige. DVW vertelt er doorgaans ook bij dat dat oud rioolstelsel ‘louter nog een drainerende functie heeft’. Ook mooi is dat DVW in één ruk het Guldensporencollege beschuldigt van decennialange illegale lozingen.

Een gewone mens die zoiets uitkraamt, doet dit op risico van collocatie en internering. Ingenieurs van de Leiewerken en ’t stad geraken er probleemloos mee weg, ook voor de rechtbank. Elke gerechtsdeskundige actief in het Albertpark kopieert zonder enige vorm van kritische reflectie dit citaat van Serpentier in elk rechtbankrapport.

Met als gevolg dat 20 jaar het Albertpark en het college steeds meer verzuipen en DVW, de bouwheer van de Leiewerken, en de stad het niet meer opgelost krijgen. Dit is wat gebeurt als je louter aan damagecontrol doet en niet het probleem aanpakt.  In één van volgende artikels zullen we met een officieel document bewijzen dat dit oude rioolstelsel al die jaren nog effectief in gebruik was (en is) en dat zowel DVW en de stad daarvan op de hoogte is. Er is dus veel meer aan de hand dan louter onkunde.

2 antwoorden op “De operatie damagecontrol”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *